Ayben ve Kolera, Türkçe
rap'te en tanınan ve en sevilen rapçilerden. Geçmişte yaşadıkları
zıtlaşmaların da etkisiyle şarkılarında kimi zaman birbirlerini
disslediler. Takipçileri de zaman zaman onları kıyasladı; birini
diğerine üstün görenler de oldu, ikisini karşılaştırmayı
gereksiz bulanlar da. Biz de birini diğerine üstün tutmanın pek
de mantıklı olmadığını düşünüyoruz; ama konu albümler
olunca karşılaştırma yapmakta bir sakınca yok diyebiliriz.
Karşılaştırma için de birer sene arayla çıkan Kolokolik ve
Başkan albümlerini seçtik.
Kolera'nın
Kolokolik albümü 2016'da çıktı; üçü eski parça olmak
üzere 15 parçadan oluşuyor (“Nu Edit” olarak albüme eklenen
şarkılar “İmitasyon Dağlar”, “Bir Bir Anla” ve “Den Den
Koy”). Ayben'in Başkan albümü ise 2017 sonlarında çıktı.
Albümde 11 solo parça ve bir Ceza & Ayben düeti bulunmakta.
Kolokolik'teki üç eski parçayı eşleşme dışı bırakarak
12 roundluk bir kapışmaya yer vereceğiz. Haydi başlayalım.
“Başkan”
~ “Kolokolik”
Albümlere
isim veren parçalar karşı karşıya. “Başkan” parçası aynı
zamanda albümün çıkış parçası. Kolokolik albümünün
çıkış parçası ise “Pespaye” idi.
“Başkan”
şarkısının müziği ve sözleri çok hoş. Hareketli bir şarkı
olduğu ve flow açısından gayet sağlam olduğu için dinleyiciyi
rahatça yakalayabiliyor. Aralarda yer verilen sosyal mesajlar da
gayet güzel. “Kolokolik” şarkısının müziği de gayet hoş;
parçanın özellikle nakaratı ön plana çıkıyor. Kolera ritim
oturtma konusunda ve flow'da gayet başarılı. “'Rapim erik' desem
tuzla koşarsın, fazla şaşarsın, gazla coşarsın, enkaz
yaşarsın, fantazmalarsın” dediği kısım parçanın zirve
noktası diyebiliriz. “Yum, yum gözünü” diye başlayan kısım
da çok güzel. “Başkan” protest yönüyle biraz sivrilse de
“Kolokolik” kelime seçimi açısından çok başarılı ve
“Başkan”a yem olacak bir parça değil. Bu sebeple round
berabere.
“Yol
Ver” > “Düzenim Böyle İşler”
İki
ismin de kendilerini övdüğü ve karşısındakine söz hakkı
tanımama tavrı takındığı şarkılarla devam ediyoruz. Kolera
“Lafımın üstüne laf konuşulamaz ki” derken Ayben de “Gidip
yeni konu bulun, benim elim kolum dolu”, “Taşıyamıyorsan yere
bırak”, “Yol ver” diyor. “İntikam kimin, gelip alsın.”
sözüyle de Kolera'ya gönderme yapıyor. Kolera'nın şarkısı
oldukça hoş, verdiği bazı mesajlar da (Örneğin “Kendine
benzer insan ve potansiyeli yoksa her yerden patlak verir.”) gayet
güzel; ancak Ayben'in şarkısı dinleyiciyi daha çok yakalayacak
cinsten. Auto-tune efekti şarkıya yakışmış; seslerin üst üste
binmesi ve arkadan gelen siren sesleri de kulağa hoş geliyor. Bu
hâliyle “Yol Ver”, belli bir ritim ve flow sağlamak için uzun
cümleler kurmadan ritmik ve vurucu sözler söyleyerek, hoş bir
beat ve başarılı bir nakarat eşliğinde on numara bir parça
ortaya konabileceğinin kanıtı niteliğinde diyebiliriz.
“La
La” < “Körebe”
“La
La”, Ayben'in hayattaki çeşitli güzellikler ve olumsuzluklardan
bahsettiği ve “Hayat bu, yaşa gitsin.” dercesine “Her derdin
bir sonu var.” diyerek pozitif düşüncelere yöneldiği bir
şarkı. Dinleyenlere olumlu düşünceler aşılamak rap müzikte de
düstur edinilen, güzel bir tavır; “La La” da bu açıdan
oldukça güzel bir şarkı.
“La
La”nın karşısında Kolokolik albümünün en derin ve en
güzel şarkılarından biri olan “Körebe” var. Hayatın
güzelliklerinden bahsetmek önemliyse de alelâde söyleyişlerden
sıyrılabilen derin duygulu şarkılar yapmak da müzik sanatının
esaslarındandır; Kolera da bu açıdan gerçekten başarılı bir
şarkı yapmış. Bu dünyada “her derdin bir sonu”
olmayabiliyor; bu şarkı da insanın hayatta karşılaşabildiği
çıkmazlardan biri olan karşılıksız aşkı çok güzel işlemiş.
Bu sebeple round “Körebe”nin.
“Dur
Kaç” > “Pespaye”
Ayben'in
“Dur Kaç” şarkısında hayatta karşılaşılan bazı zıt
durumlar birbiriyle bağlantılı olarak sıralanmış ve “Yemek
buldun ye, dayak buldun kaç” hesabı, iyi durumları yakalama ve
kötü durumlardan kaçma felsefesi işlenmiş. Yatıştırıcı bir
beat'i ve hoş bir nakaratı olan parça albümün duygusal ağırlıklı
ve en başarılı şarkılarından. Kolera'nın “Pespaye” şarkısı
ise hareketli; duygusal esintiler de taşıyan battle bir şarkı.
Karşısında ortalama bir parça olsa alt edebilir ama “Dur Kaç”
karşısında biraz altta kalıyor.
“Fenomen”
> “Hırçınlar”
Albümlerdeki
düetleri birbiriyle eşleştirmeyi uygun bulduk. Tarz olarak farklı
şarkılar oldukları için, bu kıyaslama elmayla armut kıyaslaması
gibi olacak; ama zaten çoğu karşılaştırmada bu durumu yaşamak
olası. “Hırçınlar” başarılı bir melankolik şarkı,
aralarda yer verilen tekrarlı kısımlar kulağa oldukça hoş
geliyor ve mana açısından da kuvvetli; ama parça Sagopa ve
Kolera'nın alışılmış çıtasının biraz altında kalmış
diyebiliriz. Ayben ve Ceza'nın düeti olan “Fenomen” ise
eleştirel bir şarkı. Son zamanlarda Youtube ve Twitch fenomenleri
rap müziğe de el atmış vaziyetteler. Ayrıca fazla üretken
olmayıp, birkaç single ile milyonlarca dinleyici kazanan bazı
isimler de mevcut ve bu durum kimi çevrelerce hoş karşılanmıyor.
Belli sınırlar dâhilinde müzik özgürdür ve özgür kalmalıdır
tabii; ama hak ettiği değeri göremeyen pek çok isim varken
bazılarının çok basit denebilecek şarkılarla sivrilmeleri doğal
olarak tepki çekiyor. Ayben ve Ceza da bu konuyu ele alan bir şarkı
yapmışlar. “Fenomen” şarkısı kafiye tekniği ve ritim
açısından gayet başarılı, verdiği mesajlar da gayet güzel. Bu
sebeple “Fenomen”i “Hırçınlar”a yeğliyoruz.
“Umut
Var” > “Bu Dünya Bu Duygusala Fazla”
Kolera'nın
bireysel sorunları işlediği bir diğer parça “Bu Dünya Bu
Duygusala Fazla”. Burada söz konusu edilen, insanların içinde
yaşadığı ortak dünyadan ziyade bireyin dünyası. Elbette
bireysel dünyadan veya ortak dünyanın bireyi ilgilendiren
taraflarından bahsetmekte sakınca yok; insan bazen kendi içinde
bulunduğu durumlardan sıkılabilir ve bunu dünyadan ve/veya
hayattan sıkılmak şeklinde ifade edebilir. Kolera'nın şarkısı
bu açıdan güzel düşünülmüş bir parça olsa da karşısında
gerçek dünyayı konu eden ve özellikle kadınların ve çocukların
sorunlarını işleyen “Umut Var” şarkısı bulunmakta. Başarılı
ve verdiği mesajlar itibarıyla oldukça önemli bir parça olduğu
için roundu “Umut Var” alıyor.
“Ne
Var Ne Yok” < “Yok Yok Yok”
“Ne
Var Ne Yok”, Başkan albümünün hareketli şarkılarından.
Ayben sade denebilecek beat'i güzel değerlendirmiş. Nakarat da
sade olmasına rağmen tekrarı sıkmıyor diyebiliriz. Yapısı
itibarıyla “Yol Ver”e benzese de onun bir iki tık altında
kalan bir parça olmuş. Kolera'nın “Yok Yok Yok” parçası yine
duygusal ağırlıklı bir parça. Bireyin kaçış isteğini ve
içinde biriktirdiği soruları güzel yansıtan bir parça olmuş.
“Körebe”nin seviyesine ulaşamasa da gayet güzel bir parça; bu
sebeple “Ne Var Ne Yok”u -burun farkıyla da olsa- geçiyor.
“Kime
Göre” < “Sanki”
Ayben'in
sosyal mesajları, battle'ı, duygusal bakış açısını
harmanladığı bir parça “Kime Göre”. Ritim oyunları ve
nakarat da çok hoş. Verse'lerde hafiften sert bir söyleyiş varken
nakarat yumuşak bir tavırla söylenmiş. Kolera'nın “Sanki”
şarkısında da verse'lerde battle karakter varken nakaratta
melankolik bir karakter var. Kolera verse'lerde rapinden bahsetmiş
ve çevresine meydan okuyan satırlar yazmış, nakaratta ise bireyin
farklı zamanlardaki zıt duygu durumlarını ve etrafa tepki
gösterme isteğini yansıtmış. O da güzel ritim oyunları yapmış,
parçanın beat'i de gayet hoş. Round “Sanki”nin.
“Bindirim”
< “Geldim Gördüm Yendim”
“Bindirim”
Başkan albümünün en eğlenceli parçası diyebiliriz.
Ayben, bir pazar satıcısı edasıyla dinleyiciye rapini ve
rapçileri tanıtıyor. Güzel bir tema seçmiş ve beat'in ritmine
güzel ayak uydurmuş. Kolera da Ayben gibi, klasik bir söylemi
(“Geldim gördüm yendim”) nakaratına taşımış; ama onun
şarkısı duygusal yapıda. Kolera da beat'e güzel ayak uydurmuş.
“Bindirim” güzel bir hareketli parça olsa da “Geldim Gördüm
Yendim”le baş edebilecek bir parça değil.
“Yalanlar”
> “Tavus Kuşu”
“Yalanlar”,
Başkan albümünün duygusal şarkılarından. Dokunaklı
satırları var; verse'lerin sonuna doğru ritmin hızlanması güzel
bir tercih olmuş. Kolera'nın “Tavus Kuşu” şarkısı duygusal
mesajlar da içeren battle bir parça. Hareketli oluşu açısından
“Kolokolik”le benzerlik taşıyor, ama onun seviyesine çıkamıyor
diyebiliriz. Güzel kelime oyunları içeriyor, flow açısından da
iyi; ama “Yalanlar” parçası verdiği mesajlarla ve dokunaklı
yapısıyla öne çıkıyor.
“Bilene
Sor” < “Oysa”
“Bilene
Sor” parçasında “Umut Var”dakine benzer konular işlenmiş,
beat'in de etkisiyle ritmik sözlere yer verilmiş. Nakarat da “Ne
Var Ne Yok”taki gibi sade. Kolera'nın “Oysa” şarkısı
duygusal ağırlıklı bir parça. Bireyin dünyadaki ve kendi
hayatındaki olumsuzluklar sebebiyle hayattan soğumasını ele
alıyor. Bir hikâye anlattığı için önemli bir şarkı.
Anladığımız kadarıyla ikili ilişkide kendini karşısındaki
insana layık görmeyen, onun aradığı kişi olmadığını
düşünen, ama ona kıyamadığı için ilişkiyi sonlandıramayan
birinin duyguları yansıtılmış. Hoş bir ritme sahip olan ve
kişinin iç çatışmalarını başarıyla yansıtan şarkı “Bilene
Sor”u alt ediyor.
“Yeniden”
~ “Bol Güneşli Yere Sürelim”
Ayben
ve Kolera'nın tematik açıdan eşleşmeye en müsait şarkıları
“Yeniden” ve “Bol Güneşli Yere Sürelim”. Ayben, kadını
ele aldığı şarkısında kimi dizelerde bireysel, kimi dizelerde
toplumsal olumsuzluklara değiniyor. Kadınların yalnızlaşmasını,
yaşadıkları zorlukları ve uğradıkları zulümleri konu ediyor.
Bu olumsuzluklarla beraber nakaratta “Yeniden doğ dünya” ve
“Sen hayal kur, durma” diyerek pozitif düşünceler aşılıyor.
Kolera'nın şarkısında da hayatın olumsuzlukları ve yalnızlaşma
konusu işlenmiş. Parça, “Yeniden”in aksine hem erkek hem
kadını ilgilendirebilecek şekilde yazılmış. Nakaratta yine
bireyin yalnızlaşmasına vurgu yapılmış ve tüm bu
olumsuzluklardan kurtulma isteği aşılayan, Nâzım Hikmet'in
“Nikbinlik” şiirini de hatırlatan bir tavırla “Bol güneşli
yere sürelim” denmiş. İki şarkı da duygu yüklü ve oldukça
başarılı olduğu için herhangi birini diğerine tercih
edemiyoruz.
Sonuç:
6-6 ve Durum: BERABERE
Ayben
uzun bir ara verdiği müziğine gayet başarılı bir albümle geri
dönüş yapmış. Çeşitlilik arz eden, intro, outro, interlude
olmayan, dolu dolu 12 şarkılık bir albüme imza atmış. Kimi
şarkılar belli bir çıtanın altında kalmış olsa da eskimeyecek
parçalar var. Bazı şarkılarda protest yön kendini belli ediyor,
Ayben önemli bir misyon üstlenmiş diyebiliriz.
Kolera'nın
Kolokolik albümünde duygusal yön ağır basıyor. Bu
albümde de bazı şarkılar belli bir çıtanın altında kalmış
denebilir; ama geri kalan parçalar da yine eskimeyecek cinsten.
Ayben'in battle ve protest yönleri, Kolera'nın da melankolik yönü
birleşince ortaya birbirini tamamlıyor denebilecek iki değerli
albüm çıkmış. Dinleyenler kendi müzik zevklerine göre birini
üstün tutsalar da Türkçe rap'te ikisine de ihtiyaç var diyerek
yazımızı noktalayalım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder