NORM ENDER - AURA VS AURA SONRASI

        Norm Ender 2017 yılının şubat ayında Aura albümünü çıkarmıştı. Aura dopdolu olmasa da farklı tarzda şarkıları barındıran, her tür beğeniye hitap eden bir albümdü. Norm Ender Aura sonrasında üretimlerine bir süre ara verdi, 2019 senesinde yaptığı “Mekanın Sahibi” şarkısı ise epey ses getirdi. Sonraki süreçte üretimlerini sürdüren Norm Ender'in 2019'dan bu yana yayınlanan şarkılarının adedi dokuza ulaştığı için Aura'yla Aura sonrasını kapıştıralım dedik. Haydi başlayalım.

        “Benim Stilim” > “Mekanın Sahibi”

        Aura'nın açılış şarkısıyla Aura sonrasının ilk şarkısını eşleştirerek başlıyoruz. “Benim Stilim” iddialı sözler barındıran hareketli ve eğlenceli bir şarkı. Ne “Mekanın Sahibi”nin alaycı kısmı kadar cıvık ne de onun ciddi kısmı kadar sert. “Pop'u devireceğim.” denilen şarkının pop kitlesine de hitap edebilecek bir yapısının olması, eleştirilen tarzın dalga geçme maksadıyla da olsa taklit edilmesinden daha iyi. “Benim Stilim” hem söylemleri hem de dinlenebilirliği açısından daha dengeli ve eğlenceli bir şarkı.

        “Deli” < “Konuşun Konuşun”

        Aura'nın çıkış parçası olan “Deli” hareketli bir yapıya sahip olsa da iddialı sözler barındıran bir parça; ama bu iddiaların altını pek dolduramıyor. “Konuşun Konuşun”da mizah öğesi daha belirgin ve Norm'un eli bu parçada karşısına aldığı kişilere karşı daha kuvvetli. “Konuşun Konuşun” hem daha eğlenceli hem de battle açısından dinleyiciye beklediğini daha fazla veren bir parça.

        “Sonumu Görüyorum” > “Kediler Aslan Olmaz”

        Aura albümünün en iyi parçalarından biriyle Aura sonrasının en iyi parçalarından biri karşı karşıya. İki parçada da hem battle rap tarzında hem de protest sözler var, buna ek olarak “Sonumu Görüyorum” duygusal sözler de içeriyor. “Kediler Aslan Olmaz” da çok iyi bir şarkı olmakla birlikte “Sonumu Görüyorum”un seviyesinde değil.

        “Kara Toprak” < “Bu Düş Çok Güzel”

        Norm Ender'in ustalara selam durduğu parçalar olan “Kara Toprak”la “Bu Düş Çok Güzel” eşleşmeye çok müsait. “Kara Toprak”ta toplumsal duygular, “Bu Düş Çok Güzel”de ise bireysel ve insani duygular ön planda. Âşık Veysel'in “Kara Toprak”ında aslında toprağın kendisi işlenmiş, Norm ise toprağı Anadolu manasında genişleterek daha ziyade hamasi mesajlar veren bir şarkı ortaya çıkarmış. “Bu Düş Çok Güzel”de ise bireylerin ve toplumun yitirmeye başladığı duyarlıklar işleniyor. “Kara Toprak” da başarılı bir şarkı olmakla birlikte “Bu Düş Çok Güzel” Norm'un özlenen duygusal yanını daha iyi hissettiren bir parça.

        “Yarem” > “Bulamazdım”

        “Yarem” Aura albümündeki en güzel duygusal şarkı. Sevgiliye dair sitemler içerse de ilişkiden ziyade aşkı anlatıyor. “Bulamazdım”da da sevgiliye dair sitemler yanında bireysel duygular işlenmiş. İki parçanın da dokunaklı müzikleri var, ancak “Yarem” hem müzik hem de sözler açısından daha güzel ve daha derin bir parça.

        “Kaktüs” > “Sus Artık”

        “Kaktüs” ikili ilişkideki sorunları işleyen, teması ve müziği itibarıyla pop müziğe yakın bir parça. “Sus Artık”ta ise karşıdaki kişiye sadece münakaşalar temelinde bir eleştiri var ve mizahın dozu nakaratta biraz kaçmış. Norm bunu dışa yansıttıklarımız ile içimizde birikenler arasındaki zıtlığı işlemek maksadıyla da yapmış olabilir, ancak yine de bunun iyi bir tercih olmadığını söylemek gerekiyor. Toplumda ilişkiler seviyesizleşmiş, insanların birbirine saygısı azalmış olabilir; bu noktada duyguların tercümanı olmak yerine insanların duygularını ve müzik zevklerini geliştirecek işler ortaya koymak sanat adına daha doğru bir tavır olur. Özetle söylersek “Sus Artık”, alaycı tavrı ve sığlığı sebebiyle “Kaktüs”ün epey gerisinde kalıyor.

        “Avare” < “İhtiyacım Yok”

        “Avare”, arabesk ve alaycı öğeler taşıyan duygusal bir şarkı; bu yönüyle Aura albümünde “Yarem”in epey, “Kaktüs”ün ise biraz gerisinde kalıyordu. Duygusallığı ve protestoyu birleştiren “İhtiyacım Yok”ta da mizahi tavır belirgin. Norm Ender'in kendisine yönelik eleştirilere bir yanıt niteliğinde yaptığı bu şarkı bir yandan önemli mesajlar verirken bir yandan da komikliği amaçlıyor. (Şarkının detaylı analizini “Norm Ender'i En İyi Özetleyen Şarkı: 'İhtiyacım Yok' ” başlıklı yazımızda yapmış idik.) Norm'un “Böylesi çok dinleniyor.” diyerek “Avare”deki kadar arabesk bir tavır sergilemeye veya ikili ilişkiler üzerinden mizah yapmaya ihtiyacı yok diyebiliriz.

        “Kezban” < “Konu Kilit”

        “Kezban” Aura'da mizah dozu en yüksek olan parça; bununla birlikte teması ve içerdiği eleştiriler çok basit. “Konu Kilit” de mizahın üst düzeye çıktığı, rakiplere bir bakıma çocukça laf sokmalar içeren bir parça. (Şu da belirtilmeli ki parçadaki 90'lar atfı ile bu çocuksu tavır arasında bir bağ kurulabilir.) Yayınlandığı dönemde sözlerinin basitliği sebebiyle epey eleştiri alan “Konu Kilit”, düşük seviyede olsa da bize göre “Kezban” kadar kötü bir parça değil.

        “O Zaman Dans” > “Sadece Öpücem”

        “O Zaman Dans” kafa dağıtmak veya eşliğinde dans etmek için dinlenebilecek, güzel ve eğlenceli bir şarkı. Tarz olarak rap'in biraz uzağına düşse de yapmak istediği şeyi iyi yapan bir parça. “Sadece Öpücem” ise bir yandan mizah ve eğlence, bir yandan battle ve protesto öğeleri içeren ama bunların hiçbirini tam yapamayan bir parça. Ritmiyle dinleyiciyi yakalasa da sözleriyle yer yer iticileşen bir yapısı var. Bu sebeple “O Zaman Dans” round'u rahatlıkla alıyor.

        SONUÇ: 5-4 ve Kazanan: AURA

        Aura albümü farklı beğenilere hitap edebilen, pek doyurucu olmasa da kalıcı parçalar içeren bir albüm. Norm Ender Aura sonrasında da güzel parçalar yaptı, ancak bazı parçalarıyla çıtasını düşürmüş oldu. Şarkıların bir albüm içinde değil de tekli olarak yayınlanmaları da düşük veya orta seviyede oluşlarının daha fazla göze batmasına sebep oluyor. Teklilerin hepsine klip çekilmesi de -dinlenme kazanma amacı bir kenara bırakılırsa- gereksiz maliyet yaratan ve belki üretim hızını da olumsuz etkileyebilecek bir tercih. “Konu Kilit” gibi bir parça düşük seviyede de olsa görsel sunumu gerektirebilir, ama “Sus Artık” ve “Sadece Öpücem” gibi şarkılarda klibin pek bir işlevi olmuyor. Ayrıca her kitleye hitap edebilecek farklı şarkılar yapmak veya bir parçada farklı öğelere yer vermek mantıklı bir tercih iken bu -“Sadece Öpücem”de olduğu gibi- aynı anda bütün tuşlara basmak kabilinden olunca ortaya çok da güzel işler çıkmıyor. Ayrıca -alay maksatlı da olsa- eleştirilen tarzların kliplerde ve sözlerde taklit edilmesi de eleştiriye açık bir diğer yön. Norm Ender'in çıtasını düşürmek yerine koruduğu / yükselttiği, tekliler yanında albümler de çıkardığı günlerin yakında geleceği temennisiyle yazımızı noktalayalım.